CzytankiAdriana

Jak żyć? Do XVII w. tradycyjna odpowiedź brzmiała: - udzielona w charakterze religijnym: człowiek jest stworzeniem boskim i powinien żyć tak, jak wskazuje boskie objawienie, - udzielona w charakterze filozoficznym: człowiek jest istotą rozumną i ma żyć tak, jak to z natury rozumu wynika. W obu odpowiedziach przejawia się założenie o dualizmie człowieka (odrębność ducha i ciała). Wiek XVII przyniósł inną, naturalistyczną, odpowiedź Hobbesa: człowiek jest częścią natury i podlega jej prawom. Wskazówki jak żyć, można odnaleźć tylko w naturze. Jej prawem jest, że każda istota dba o własny interes, własną przyjemność. Naturalistyczna koncepcja Hobbesa nie została przyjęta. Początkowo, inną zaproponował Shaftesbury - człowiek według niego miał kierować się w swym postępowaniu nie tylko własnym interesem, ale także sympatią dla innych. Początki utylitaryzmu Filozofia Oświecenia od zagadnień dotyczących świata przeszła, szczególnie w Anglii, do tych dotyczących człowieka. Rozw...

Czym jest technopol By zbudować pewien kontekst dla pojęcia, należy zwrócić uwagę, iż pierwszy człon wyrazu "technopol" wskazuje jego związek z techniką. Jeśli spojrzeć historycznie na relacje między techniką i kulturą, można wyróżnić 3 typy, lub etapy owej relacji. W pierwszym etapie wpływ techniki na kulturę jest ograniczany. Kultura teokratyczna  (gr. theokratía, od theós – bóg, krátos – władza)  lub zjednoczona wokół jakiejś teorii metafizycznej, zdecydowanie dominuje i podporządkowuje sobie technikę (narzędzia muszą pasować do dominującej ideologii). Drugi etap (nie musi on oznaczać końca poprzedniego) zwanym technokracją, charakteryzuje się istotnie większym znaczeniem techniki. W centrum świata intelektualnego są narzędzia. Stają się one coraz bardziej dominujące, nie integrują się z tradycją, wpływają na nią, zmieniają ją. To w tym etapie społeczeństwo przekonuje się do idei postępu i rozluźnienia więzów tradycji.  W konsekwencji, takie wymiary życia jak t...

Niepowstrzymany bieg myśli? Możemy udowodnić, iż procesy myślenia, konceptualizacji, zachodzą nawet we śnie. Pewne odmiany myślenia okazują się odporne na wszelkie zakłócenia; podobnie zresztą jak oddychanie. Na krótką chwilę potrafimy wstrzymać oddech. Brak dowodów, że możemy powstrzymać myślenie. Niektórzy próbowali wprowadzić się w ten stan. Mistycy, adepci medytacji pragnęli osiągnąć stan myślowej próżni, a w efekcie – świadomości nastawionej wyłącznie na recepcję. Próbowali zamieszkać w nicości. Ale przecież nicość sama w sobie jest pojęciem filozoficznym, paradoksem i - jeśli przy tym jej osiągnięcie nastąpiło w wyniku ukierunkowanej medytacji i ćwiczeń duchowych (casus Loyoli) - zawiera duży ładunek emocjonalny. Święty Jan od Krzyża opisuje zawieszenie przyziemnej myśli jako pełnię Bożej obecności. Prawdziwy zanik pulsu myśli, tak samo jak zanik fizjologicznego pulsu w naszym ciele, jest równoznaczny ze śmiercią. Przez jakiś czas włosy i paznokcie zmarłego ...